Een beetje tam

Boez:
Na een buitje ruikt alles altijd anders. Dus ga ik daar even goed voor staan. Ja, goed ruiken vereist concentratie, heh? Daarom de kop iets omhoog en de neusvleugels open. Oogies tikkie gesloten ja, dat hoort er ook bij.

De vogeltjes gaan ook weer fluiten, hoor je dat?
Ze zitten hoog heh? Helemaal bovenin de boom inderdaad.
Hoor jij ook wat ik hoor, Os?

Ja, Os hoort ze ook, maar zijn vogeltjes zitten verderop, op het dak van een huis.
Zo staan de beide vriendjes een tijdje naast elkaar te snuiven en te luisteren.
Mevrouw Katblad is er maar even bij gaan zitten - op een bankje - want het kan best nog wel even duren voordat de vriendjes klaar zijn met hun snuif- en luisterbehoeften. Erg vredig zo, dat wel..... En wat zijn ze lief zo!

En dan gaan we een klein stukje wandelen. Door de Parallelstraat natuurlijk, en dan door de Steeg van Storm weer naar huis. Achter ons stopt een wielhuis. Nee, die kan niet door de Steeg dus dat zit wel goed. Maar de motor blijft draaien en dat bevalt minder. Er wordt bovendien met deuren geslagen en de mensen praten luid.

In paniek komt Monster de Steeg in gevlogen. Wij weten niet waarheen hij op weg was, maar een ontmoeting met de Boez en Oscar stond niet op zijn programma. Zodra hij ze in het oog krijgt, keert hij om en neemt de beslissing om dan toch maar langs het wielhuis te gaan, al loopt de motor nog en zijn de mensen druk bezig met in- en uitladen.
Even later is hij de hoek om en zien we hem richting Kruidentuin gaan.
We hopen Monster snel weer eens te zien, maar dan liever niet in paniek zoals nu. De jongens lopen braaf mee naar de redactie. Ze zijn een beetje tam vandaag.....