Oscar zat dus onder een wielhuis weggedoken, want hij vertrouwde Iwan voor geen centimeter. Maar toen Lima aan Iwan had gesnuffeld en daar verder geen nare gevolgen aan overhield, durfde ook Os Iwan te benaderen. Doch, toen ze eenmaal snuit aan snuit stonden, schrok Os toch wel behoorlijk van de geur van Iwan en van het formaat van de rooie, en eerlijk gezegd zag Iwan er niet erg vriendelijk uit maar dat kan komen doordat hij de pest in had (vanwege de plak op straat dus). Nee, de situatie leek wat penibel te worden en we vreesden een conflictje. Maar wie kwam daar opeens vrolijk aanhuppelen en trok met zijn kirrende geluidjes de aandacht? Jazeker, het was de Boez. Net op tijd was hij teruggekomen van zijn dakinspectie (of iets dergelijks), zag zijn boezemvriendje Os, en Os zag hem dus. Iwan was plotsklaps helemaal vergeten en daarmee was het gevaar geweken. Iwan was het trouwens sowieso zat, die Katbladstraat met al die plak. Zonder nog gedag te zeggen verdween hij de Poort in naar de Hoftuin, en op weg naar zijn eigen straat. De twee vriendjes sloegen natuurlijk direct aan het rollebollen, maar dat is verder niet zo bijzonder meer. En mevrouw Katblad ging koffie zetten, wat ook niet bijzonder is maar in elk geval wel een geschikte afsluiting van deze serie Vroege Vogels!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten