Dit is nog een berichtje van de voetbalavond.... Wij wilden eerst nog even het grote verdriet laten zakken, maar nu kan het wel weer. Immers, de spelers gaan zo naar de Koningin en de nadruk ligt nu op vooral een paar mooie weken met spannende wedstrijden. Alleen die laatste, daar hebben we het niet meer over. Hoewel, nu dus even wel nog. Want mevrouw Katblad kon tijdens de verlenging de spanning niet meer verdragen en ging met camera de straat op om te zien of er nog haarfabrieken hun huis uitgevlucht waren. En ja hoor, in de Kruidentuin liep Mini wat verdwaasd rond. Nee, zij had het thuis niet uitgehouden en besloot op pad te gaan. Even later, toen wij haar huis passeerden, begrepen wij waarom. De voordeur stond open en de hele huiskamer werd in beslag genomen door een voetbalminnende menigte; op één van de muren werd de wedstrijd in het groot vertoond. Ja, Mini had groot gelijk gehad om dit grote gezelschap te ontvluchten. Er werd luid oeh en ah geroepen en die bal wilde er maar niet (aan de goede kant) in, dus de spanning steeg en steeg.
Mevrouw Katblad zag verder geen andere haarfabrieken in de buurt rondscharrelen en was net op tijd weer thuis om de treffer van de Spanjaarden te aanschouwen. Zij heeft geen tranen geplengd overigens, want van het begin af aan was al duidelijk dat de Spaanse jongens beter voetbalden. Ze mocht dat alleen niet hardop uitspreken, want zoiets doe je niet, tenzij je iemand kwaad wilt maken....


Geen opmerkingen:
Een reactie posten