Tegenbezoekje

Zoe:
Ken ik u? O ja, u woont tegenover mij. Dus nu ben ik een soort van op bezoek dus, ja. Mag ik even op uw tafel zitten?
Ja, ik ben al aardig gewend hier in deze straat, maar ik weet nog niet alles en ben dus nog zeer voorzichtig. Ja, precies 3 maanden inderdaad. Dat ik hier woon, ja. Nee, ik heb nog niet alles kunnen verkennen maar schiet al aardig op.
Erg gladjes gaat het niet helemaal, dat klopt.

Wel, uw Cera heeft vroeger in mijn huis gewoond en nu denkt ze dat ze nog rechten heeft. Ja, op mijn dak en op de boom voor mijn huis inderdaad. Nee, die rechten liggen nu bij mij, maar ik heb dat nog niet aan haar verstand kunnen peuteren. Verder zitten uw redactiekatten vaak voor en in mijn open raam, en daar word ik knap onrustig van. Ja, die Boez en zijn vriendje Oscar zijn het ergst; klimmen gewoon op de vensterbank en staan dan de luchtjes van mijn huis op te snuiven. Ongehoord ja, en vreselijk brutaal bovendien. U kunt ze dat niet verbieden, zegt u? Dat vreesde ik al.
Wel, daarom ben ik even gekomen voor een tegenbezoek, zeg maar. Ja, om aan te tonen dat er wel degenlijk rekening met mij gehouden moet worden. Nee, helemaal op mijn gemak voel ik mij niet, maar dat komt hoofdzakelijk door u met uw camera. Uw haarfabrieken en hun lastige gedrag zijn tot daar aan toe, maar úw aanwezigheid hier spant de kroon. Ja, het lijkt me het beste wanneer u uw huis weer binnengaat, maar ik ga sowieso zelf ook maar weer eens. Voor de veiligheid, ja. Ik neem aan dat ik u wel vaker zal zien? Dat vreesde ik al. Als u het maar niet in uw kop haalt om op mijn vensterbank te komen zitten of uw nagels in mijn boom te zetten, heh? Nee, dat is dan afgesproken.