Nou, ze lagen weer lekker te rollebollen, de Boez en de Os (Oscar dus), en dat nog midden op straat ook. Ja, en onze straat is dus kleverig van de luizenplak, en dat komt allemaal in die vachies heh? Het zadel van onze fiets is al helemaal blauw en het bilstuk van onze spijkerbroek begint dus kaal te worden... Natuurlijk kunnen we ons zadel regelmatig van de plak ontdoen, maar soms (vaak) vergeten we dat of zijn we daar te lui voor! Vandaar dus. Maar dat terzijde.
Omdat de plak dus ook in de poezelige vachtjes gaat zitten, hebben we liever dat de haarfabriekjes gewoon in de aarde stoeien in plaats van op straat, want die blaadjes, aardeklontjes en dooie insecten zijn makkelijker weg te kammen. Dus gaan we regelmatig naar de Hof- of Kruidentuin, en onze reporters lopen natuurlijk altijd wel mee, dat is verder geen punt. Zo ook deze keer. En daar, in de Kruidentuin, ging het stoeien gewoon weer verder. Jawel, soms worden er wat kruidenplantjes geplet, maar daar kunnen ze (de plantjes) wel tegen. Bovendien gaat het heerlijk geuren tijdens het rollebollen, en dat is mooi meegenomen; soms wanen wij ons in de Dordogne (om maar wat te noemen).
Maar net toen wij de heerlijke kruidengeuren weer opsnoven en onze ogen wilden sluiten om beter te kunnen dagdromen (vakantie in Frankrijk, kamperen in het veld, klaterend beekje, gierende zwaluwtjes en ga zo maar door), werd het gerollebol plots onderbroken. Er was onraad, dat was duidelijk. Jammer, het was net zo heerlijk vredig! Wat stond er nu weer te gebeuren? (Zie verder bericht hieronder.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten