Wij hoorden plots een hoop gekrijs en gingen op het geluid af. Nog net zagen wij Oscar en Monster uiteen stuiven, elk een eigen kant op. Hadden zij misschien mot gehad? We konden dat ons eigenlijk niet voorstellen en gingen maar eens naar de plek toe waar het allemaal, zo leek het, begonnen moest zijn....
Aha! Nu werd het ons duidelijk! Zwarte Gijs had (waarschijnlijk) de jonge jongens duidelijk gemaakt dat ze niet voor zijn huis mochten komen klooien of zooien. Nee, want Gijs is daar erg streng in, vooral als hij op zijn eten zit te wachten en niet zijn huis binnen kan.
Behalve Os en Monster was ook Lima erg geschrokken van het gebrul van Zwarte Gijs. Lima wilde erg graag zijn veilige huis invluchten maar het zat hem wat tegen; het raam was gesloten.
Tjongejonge, wat een onrust weer in de Katbladstraat!
De Boez was ook op het geschreeuw af gekomen; iets eerder was hij nog op het dak aan het klooien geweest. Zou hij het gekrijs daar helemaal gehoord hebben? In elk geval wilde hij erg graag weten wat er nou aan de hand was, en toen Oscar hem om de nek viel om zijn vriendje hartelijk te begroeten, gaf de Boez effe niet thuis. Nou, het zal je maatje maar wezen!
Ja, de Boez was duidelijk een beetje chagrijnig omdat hij weer eens wat had gemist. Eindelijk iets te beleven in de straat en meneertje zat op het dak! Eigen schuld is goud waard, Boez!
(Nee, dit slaat inderdaad nergens op maar past wel in deze tijd; wij horen tegenwoordig niets anders dan het verhaspelen van spreekwoorden, zelfs op de kijkkast. Vandaar dus...)
Monster had het wel gezien in de Katbladstraat en begaf zich op weg naar de Kruidentuin.
Boez liet zich al snel overhalen door Os om een partijtje te stoeien, en Zwarte Gijs heeft nog lange tijd heel sikkeneurig voor zijn deur gezeten. En Mevrouw Katblad? Die ging nog maar eens een kopje koffie zetten. Voilá!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten