Wel, de koelkast was nog niet open of er kwamen al twee gegadigden, en die gaven op luide wijze te kennen dat ze mee wilden delen in het lekkers, maar daar kijken we niet van op. Japekop smeekte met schorre stem (oh ik ben zo zielig en heb al in geen dagen fatsoelijk eten gehad en zak bijna door mijn poten van zwakheid en ellende en dus moet je me maar snel een stukje geven want daar knap ik vast van op) en mevrouw T. Troy met dwingende mauw (hier ben ik en ik heb toevallig wel de oudste rechten, hou daar rekening mee!).
De haring werd naar de buitentafel gebracht, deels op brood gedrapeerd en de halve die overbleef werd in fliebertjes gesneden. Toen werd het chaos op de tafel. Japekop liep alsmaar over het bord en haringbakje heen en mevrouw Troy deelde, telkens als haar zoon voorbij kwam, een tik naar hem uit. Mevr. K. moest diverse keren J'kops bekkie uit haar bord wegtrekken en kwam nauwelijks aan kauwen toe. Tussen haar happen door deelde zij de fliebers uit, moest dan vreselijk lachen om het geklapper van het gebitje van mevr. Troy en de merkwaardige kauwgeluiden van Japekop. Cera zat gewoon op de stoep achter mevr. K., en kreeg natuurlijk ook haar deel. Zij at tenminste netjes zonder bijgeluiden en hield haar fatsoen. Gelukkig waren de Boez en Os alleen maar in elkaar geinteresseerd, anders was de chaos helemaal niet meer te overzien geweest. Mevrouw Katblad en de haarfabrieken waren (zoals zorgvuldig gepland) tegelijk klaar met het verorberen van de vis. Maar door de drukte op en om de tafel, kon mevrouw K. achteraf niet meer zeggen of de haring haar had gesmaakt. De katten hadden in elk geval wel zeer genoten van de fliebers en zaten nog lang daarna hun bekkies te poetsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten