Samen effe buiten de Poort

Afgelopen week zagen wij opeens Myo en zijn nieuwe huisgenootje Mickie scharrelen buiten de Poort.
Myo zat te zooien onder het bankje op de oude, gore deurmat (wat hebben haarfabrieken toch met die smerige kokos-dingen?), en de kleine meid keek nieuwsgierig naar één van onze reporters aan de overzijde van de straat.
Myo trouwens ook, valt ons nu pas op.

Even waren we nog bang dat Mickie zou gaan oversteken, maar ze bleef gelukkig toch bij Myo in de buurt, dat wil zeggen aan zijn kant van de weg. Verder ging ze wel helemaal haar eigen gang. Myo deed alsof hij het erg druk had met het doorzoeken van de bladeren, maar ondertussen hield hij de kleine haarfabriek goed in de gaten.
Wij hebben overigens nog nooit zo'n prachtige staart gezien (qua kleurenschakering) als die van de kleine Mickelientje.

De mooie meid leek op weg naar de Kruidentuin maar bedacht blijkbaar bij de eerste de beste boom al dat ze nu ver genoeg van huis was.
Wel, dat vond mevrouw Katblad trouwens ook eigenlijk wel, al heeft zij daar natuurlijk niks mee te maken.

Terwijl Myo even later geconcentreerd bezig was te controleren of er geen gif gespoten was op of tegen de kamperfoelie (zou zomaar kunnen, want de afgelopen jaren hield geen één klimplant het op deze plek langer uit dan één seizoen en dat geeft te denken) dook Mickie weer onder het bankje naast de Poort.
Wij kunnen u verder nog vertellen dat ook Myo tenslotte weer onder het bankje kroop en daar een flinke sproei-boodschap deed, om het maar zo te zeggen. Ja, half tegen de muur, half op de mat dus.
Wij hopen nu dat onze haarfabrieken voorlopig even afzien van een bezoek aan de mat, maar dat hebben we helaas niet in de hand.