Omdat Oscar (waarschijnlijk) nog lag te pitten of aan zijn ontbijtje bezig was, gingen wij alleen met de Boez een rondje lopen. Niet te lang maar gewoon via de Kruidentuin, de Parallelstraat en Steeg van Storm terug naar de Katbladstraat.
In de Steeg echter besloot Boez te gaan zonnen en wilde dus niet verder mee, ook niet na roepen en smeken van mevrouw Katblad.
Nee, jongeman Boezelmans ging lekker liggen rollen en bleef dat wel 10 minuten lang doen.
Wat hem bezielde (Boez ging nooit eerder liggen zonnen in de Steeg), weten wij niet. Wel was de Boez nog korte tijd daarvoor met zijn kop tegen ons kattenluikje gekletterd omdat hij dacht dat het open was en er met grote vaart doorheen kon racen. Het luikje was dus afgesloten. De klap was gigantisch maar hij leek in eerste instantie geen last te hebben van wat dan ook. Doch achteraf gezien kan het zijn dat hij een lichte hersenschudding heeft opgelopen en zich daarom anders dan anders gedroeg. Maar het kan natuurlijk ook zijn dat hij daar in die Steeg gewoon op zijn vriendje Oscar lag te wachten, heh? Soms kan je er eigenlijk gewoon niks van zeggen....


HERSENschudding?? de Boez?
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp Ina wel. . .
BeantwoordenVerwijderenZonnesteek kan ook. . .
Gelukkig denk ik, geen van beide
Maar ik heb, 35 jaar geleden hetzelfde meegemaakt. Hans!? Een hersenschudding?
Dikke grijns.
Haha, inderdaad Ina !
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtige zonnige foto's trouwens, je krijgt gewoon bijna hoofdpijn van de zon als je ernaar kijkt :-)